چه امیدیست به ....!

چه امیدیست از(به ) این فاصله ها !
چه امیدیست به روزگاری که چشمها حقیقت را نمی گویند !
چه امیدیست از این فاصله ها !....
وقتی که با نفسهای تو گرم نمی شوم
چه امیدیست به فرداها !....
وقتی که امروزهایم ویران شده اند
چه امیدیست به پرواز با بالهای شکسته !..
وقتی که قلبم شکسته باشد
چه امیدیست به روشنی خورشید !....
وقتی که شب سیاه مرا پایانی نباشد
چه امیدیست به زندگی !...
وقتی که مرگ فراموشت کرده باشد
چه امیدیست به عشق ورزیدن !...
وقتی که تعفن خیانت همه جا را گرفته باشد
چه امیدیست به نفس کشیدن !...
وقتی که نفسهای تو به من نفس نمی دهد
چه امیدیست به دنیا بودن !....
وقتی که دنیا با تو نباشد
چه امیدیست به نام تو را فریاد زدن !...
وقتی که بر سرم فریاد می زنی
چه امیدیست به خدا نگریستن وگریستن !...
وقتی که اشکت  بی ثمرخاک می شود
چه امیدیست دلبستن به خوشیهای دیروز !...
وقتی که از خاک دل خوشی ها سبزه ای نمی روید
چه امیدیست به صمیمیت خاک شده !
چه امیدیست به دستهایی که برای من آغوش نمی گشاید !
چه امیدیست به زبانی  که برای من سخن نمی گوید !..
به لبهایی که برای من باز نمی شود
به قلبی که برای من نمی تپد
چه امیدیست به مرغ جانی که برای من پرنمی کشد ! ...
به وجودی که به خانه دل من سرنمی کشد
چه امیدیست به ماندن وقتی که همه می روند !
چه امیدیست به ماندن !..
وقتی که رانده شده ای
چه امیدیست به قدم زدن درهوای جنگل !..
وقتی که مهتاب خفته باشد
چه امیدیست به چشمانی که بی تو تارشده  !
چه امیدیست به انتهای جاده پیوند !...
که در انتهای آن به استقبال من نیامده باشی
چه امیدیست به دانه امید کاشتن !..
درقلب شکسته ای که بی توسبزنمی گردد ...
پایان
نویسنده : ایرانی

ابزار وبمستر