بیشتر بخواب بهارخانوم !

سال برای من نحس 95 داره تموم میشه . البته این نحسی واسه من از بهمن 94 شروع شده بود .از 4 بهمنش  که یکی آب پاکی رو ریخت رو دستم .. بعدش سه بار بستری شدن همسرم در بیمارستان دربهمن و  اسفند و  فروردین . از اواخر اسفند تا هفته اول فروردین 95ناحیه شکمم قفل کرده بود و آخرشم نفهمیدم چی شده بود ..خودم فکر می کردم قولنجه .. یکی می گفت عفونت و سوغاتی بیمارستانه .. هرچه بود دکترای متخصص نتوئنستن کاری کنن و یک پزشک عمومی  نجاتم داد ..سه هفته بعدش هنوز غرق شادی پیروزی پرسپولیس بر استقلال بودم که زنم درآغوش من چشاشو به سقف دوخت و مردمکش از حالت طبیعی خارج شد ودیگه بیدارنشد ... انگار دنیا باهام لج کرده بود . 
بازم داره بهار میاد . فصلی که من دوستش دارم . اما این بار دلم نمی خواد به این زودی ها بیاد .. دلم خیلی گرفته . دلم می خواد برفا ی روی کوهها همین طور سفید باشن .. دلم می خواد شکوفه ها حالا حالا ها خودشونو نشون ندن .. دلم می خواد زمستون به این زودی ها تموم نشه .
 واسه من خیلی سخت بود فکر کردن به خیلی چیزا .. و شکستن بعضی  تابوها ... تابو شکسته شد و اونی که به خاطرش تابو رو شکستم منو شکست ..
چقدر زود داره بهار میاد . نمی خوام بیاد .. حالا حالا ها نه .. کاش بهار در یه فصل دیگه بیاد . این روزا روزی چند بار به لحظه ای فکر می کنم که قلبم می خواد از حرکت بایسته و می ایسته .. گاه به این فکر می کنم که مرگ درخواب چه جوریه ! آدم از یه حالت نیمه مرگی به مرگ می رسه . 
چی میشه بهار خانوم دیرتر بیاد ؟! بهار داره میاد خیلی زود داره میاد . نمی خوام  خاطراتو زنده کنم . نمی خوام بهش فکر کنم . نمی خوام به آخرین دوازده بهمن و آخرین دوازده فروردین فکر کنم .نمی خوام به آخرین سفر اونم سفر نیم روزه با زنم به تهران و سفر چند ساعته به روستای اطراف ومهمونی نوروز فکر کنم .
 دوازده فروردین هم مثل بیست و نه فروردین بارونی بود فقط بیست و نه فروردین می شد بوی بهشتو از همه جای شهر شنید بوی بهار نارنجو ..به نظرم 18 آوریل 2016 بود ..بیش ازهروقت دیگه ای حس کردم که زندگی یک نمایشه . و ما آدما خیلی جا ها قبل از  این که خودمون خاک شیم عشق و محبت و دوست داشتنو در وجود خودمون خاک می کنیم . حیا نمی کنیم از رو نمیریم به هم دروغ میگیم .. پیمان شکنی می کنیم . فقط به این می بالیم که منظور همو می فهمیم فکر همو می خونیم و این که می خواهیم ثابت کنیم که هر فکری که می کنیم درسته . بعد از رویای من , خاطرات من خاک شد . زیر بارون همسرمو به خاک خیس  سپردم . 
بازم درخت نارنج چتری میشه بر مزارش ..بهار نارنج  بازم میره به سمتش  .. اما این بار روی سنگش می ریزه .. نه روی تنی که به خاک سرد سپرده شد . نمیشه ازخونه بیرون نیومد ..نمیشه مرثیه شادی ننوشت . کاش بهار96 به این زودیها نزدبک نمی شد!. 
وحالا 20 روزه که صدای پدرمو نشنیدم و 17 روزه که اون ,  دنیا رو حس نمی کنه ..فکر نمی کنه . خسته شدم شکستم از افکار شکست آلوده ..بار ها گفته ام خود شکست اون قدر وحشت انگیز نیست که احساس شکست آدمو داغون می کنه . شکست و باور شکست اعتماد به نفسو از آدم نمی گیره . این احساس شکسته که باعث میشه دیگه خودت رو باور نکنی . شکستو باید باور کرد ولی باید برای پیروزی جنگید .. با اراده و تلاش و شکیبایی و امید . احساس شکست آدمو خرد می کنه . آدم از همه چی بدش میاد . ولی باید باور کرد که همیشه نمیشه به چیزی که می خواهیم برسیم .. ولی همیشه میشه که از محور درست زندگی و زندگی درست خارج نشیم . .. یکی در عین ناباوری به آدم پشت می کنه .. تنهاش می ذاره .. می زنه زیر حرفاش ... دیگه نمیشه خصلت و انگیزه بعضی آدما رو تغییرشون داد . انگیزه خیلی ها از بود و نبود ممکنه خیلی چیزا باشه که ما در جریانش نیستیم . شاید بعضی وقتا جای این که به دنبال اثبات دیگری برای خودمون باشیم می خواهیم خودمونو به دیگری ثابت کنیم . می خواهیم نشون بدیم که براش بهترینیم می تونیم واسش یه همدم خوب باشیم . زندگی رو واسش شیرین کنیم .. اما اون شخص نمی خواد . به هیچ قیمتی نمی خواد . حالا یه روزی می خواسته .. بیشتر از خود تو عاشق بوده .. ولی حالا دیگه نمی خواد 
از بهار بدم نمیاد ولی انگیزه ای واسه دیدن بهاربعدی  ندارم . چقدر باید عذابو تحمل کنم . نمی تونم چشامو به روی خورشید بهار ببندم . به روی بهترین فصل سال .. یه روزی اونایی که خاک شدن دوباره سبز میشن . یه روزی آدما رو بازم می بینیم . زندگی ادامه داره . حتی پس ازمرگ ..اما بعضی ها جسد زنده آدمو خاکش می کنن این خیلی بده که روح آدم احساس فرسودگی کنه .
 زیاد به اداره پست نمیرم . یک نفر ازم خواسته بود که یه صندوق پستی واسه خودم ردیف کنم تا واسم یه بلوز یا ژاکت قرمز بفرسته ... صندوقو ردیف کردم و اون یادش رفت واسم بفرسته ..منم دیگه به روش نیاوردم . خیلی چیزا رو ازم گرفت ..من که چیز تازه ای ازش نمی خواستم .. داشتم می گفتم با این که زیاد به اداره پست نمیرم ولی یکی پشت گیشه تحویل جنس هست که شباهت  زیادی به یه بنده خدایی داره ...و یکی دیگه هست توی بیمارستان که اونم همین چهره و حالتو داره . وقتی می بینمش بیشتر از دو ثانیه نمی تونم نگاش کنم . این قدر شباهت با یکی ؟! عین سیبی که از وسط به دو نیم کرده باشن 
 زندگی مثل برق و باد می گذره و ما هم مثل پرنده ای هستیم که مدام از این شاخه به اون شاخه می پریم . خودمونو و دنیای اطرافمونو حس می کنیم و پرنده های دیگه رو فقط می بینیم .. اما درونشونو اون جور که ادعا می کنیم احساس نمی کنیم . پرواز و بلند پروازی رو دوست داریم .ولی واسه خودمون ... انگار نمی تونیم یا نمی خواهیم پرواز دیگران رو ببینیم . حتی اگه از موفقیت بقیه شاد بشیم بازم پرواز اونا رو احساس نمی کنیم . بالیدن و پریدنو فقط در خودمون حس می کنیم . دنیا فقط یک پرنده نداره . اما پرواز یکیه .. پرهای پرواز بسیارند .. اما پرواز یکیه  میشه پرواز و بلند پروازی کرد . با یه دنیا حس قشنگ 
پرواز دیگری را ببین و لذت ببر و احساس کن که وجودتو یا قسمتی از وجود تو در حال پریدنه . لذت ببر از پرواز دیگری .. مرگ حسادتها ان چنان آرامشی به تو خواهد داد که احساس می کنی در حال پریدنی .. پرواز به اصل خویش .. به انسانیت .. سوی خدا . درون دیگری رو دیدن و از پرواز او احساس پرواز کردن یه حس قشنگیه که دلها رو به هم نزدیک می کنه . کاری می کنه که آدمها غرور و خود خواهی رو لگد مالش کنند و یکی بشن . همون جوری که سعدی بی همتا فرموده بنی آدم عضوی از یک بدن هستند .. یکی هستند . ..ما روزی به این معنا خواهیم رسید 
بهار جونم یه عالمه بخواب تا سال دیگه همین موقع بخواب خیلی دوستت دارم ..خیلی دوستت دارم خانومی .. خیلی چیزا رو ازم گرفتی ولی هنوزم دوستت دارم و می خوام واسم آهنگ شادی بزنی .. بخواب بهار جونم .. شاید یه روزی یکی به وعده اش عمل کنه و اون پیراهن قرمزی رو که گفته واسم بفرسته .اون روز بیدارت می کنم تا شکوفه های قرمزو ببینی .. اون روز بهت میگم هروقت که دوست داشتی بیا ..آخه هر روز بهار میشه .. ولی حالا دلم به رنگ سرخ غروبه .. به رنگ وقتی که زمین به خورشید پشت می کنه و سیاهی شبو می بینه . کاش بشه بدون این که شبو ببینم از سرخی غروب به سرخی طلوع برسم .. کاش بشه که احساس نکنم یک شکست خورده ام !   پایان
نویسنده : ایرانی