علی , قرآن سخنگو

پیامبر گرامی اکرم خطاب به مولا علی می فرماید :یا علی لا یعرفک الا لله و انا .. ای علی تو را هیچکس نشناخت جز خدا و من ..

علی در دامان پیامبر تربیت یافت .. علی مرد منطق و احساس بود .. مردی صداقت پیشه , دلاور , مهربان.. جانفشان در راه خدا .. مرد جاذبه ها و دافعه ها .. مردی که نان را به نرخ روز نمی خورد.. 

علی خدای را به خاطر عشق به او و سپاس  از نعمتهایش می پرستید نه به خاطر وعده پاداش هایش و ترس از آتش دوزخ . علی ساده زندگی می کرد .. ساده می خورد و ساده می پوشید .. علی مرد اخلاق بود مرد مهربانی ها .. 

هیچکس تا خدا را دارد تنها نیست .. اما چرا می گویند که علی تنهاست ؟ او غم چه را می خورد ؟ برای از دست دادن آن چه که حق او بوده ؟ برای از دست دادن همسر مهربانش فاطمه مقدس ؟ برای پیمان شکنی پیمان شکنانی که دم از دوستی با خدا می زده اند و تنهایش گذاشته اند ؟ به راستی چرا علی تنهاست ؟! 

می پنداریم که علی را می شناسیم . برای او اشک می ریزیم .. مجالس عزا می گیریم . اما نمی دانیم علی برای چه گریه می کند ! برای چه اندوهگین است ! چرا احساس تنهایی می کند ! علی دردش برای خود نبود او به حال امتی دل می سوزاند که برای خود دل نمی سوزانیدند . او مرد اراده های آهنین بود . علی را یک دلاور می دانیم . فاتح خیبر , یک بزرگوار , نوازشگر یتیمان , یاور مستمندان .. چرا از خود نمی پرسیم که  چرا علی چنین کرده است ؟! 

 علی فقط یک نام نیست که بگوییم هر که نام علی دارد روح علی گونه دارد .. درد علی آن نبود که ابلهی نادان تیغ شمشیر بر فرق مبارکشان فرود آوردند .. درد علی تنها از دشمن نبود از دوستی بود که که مسیر الهی را به گونه ای دیگر می دید .. آیا درد علی و علی های این روز ها نیز چنین است ؟! آیا علی های این روز ها چون علی مقدس ما با باطل می جنگند یا بر سایه سایبانی از تزویر و ریا خفته اند و چون کبک زیر برف می پندارند دیگران هیچ نمی دانند و هیچ نمی بینند ؟!

 علی در مورد حق و باطل و شخصیتهای منتسب به حق یا باطل بودن فرموده ..اول حق را بشناس تا اهل آن را بشناسی و باطل را نیز بشناس تا با اهل آن آشنا گردی ...  اگر علی را دوست می داریم نه از از آن روی است که او امام ماست .. که او از خاندان پیامبر است .. اگر علی را دوست می داریم از آن روی است که خدایش خدای ما دوستش می دارد .. آن علی را که به باطل رحمی نمی کرد . آن علی را دوست می داریم که از حلقوم آشنا نمی گرفت و به بیگانه نمی داد . آن علی را دوست می داریم که جامه تزویر و ریا بر تن نمی کرد که شیطان صفتانه دم از خدا بزند .

 چه بگوییم که از علی نگفته باشیم ؟! و علی مرد عمل بود .. مرد قرآن , مرد پیمان , پیمان با خدایی که جهان را آفرید ..قدرتی که قبل از آغاز بوده است و بعد از پایان هم خواهد بود . 

 چگونه می توان علی و خدای علی را از خود خشنود ساخت ؟مسئولیت ما در جامعه اسلامی چیست ؟  آیا دم از اسلام و علی زدن و عدالت اسلامی را به زیر سوال بردن چاره کار خواهد بود ؟! تا به کی دنیا به ما بخندد و به دین ما .. به خدا که دین ما آیین علی گونه ما چنین نمی گوید . جهت حرکت ما چگونه باید باشد؟ برای بر قراری عدالت اجتماعی چه بایدکرد ؟! تا به کی تبریک تولد و تسلیت شهادت را سمبل علی دوستی خویش قرار دهیم و نخواهیم عمل کنیم به آن چه که علی و خدای علی می فر ماید ؟

 آن حضرت می فرماید برای دنیا به گونه ای زندگی کن که گویی تا ابد زنده ای و برای آخرت به گونه ای زندگی کن که گویی لحظه مرگت نزدیک است.....

و چه زیبا و پر محتوا فرموده آن بزرگوار : هرکه خود را پیشوای مردم خواهد باید که پیش از ادب کردن دیگران به ادب کردن خود بپردازد و باید که ادب کردن دیگران به کردار باشد نه به گفتار . کسی که آموزگار و ادب کننده خویش است سزاوارتر به تعظیم است از آن که آموزگار و ادب کننده مردم است . ..... تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل .. 

به امید آن روز که  ستمهای معاویه و یزید گونه از جامعه اسلامی  ما محو گردد ابر های سیاه ستم به کناری رفته خورشید عدالت نمایان شود .

 خدایا رحمتت را شامل حال امتت ساز!ما را شایسته شفاعت علی گردان ! گناهکاریم نجاتمان ده !

 تسلیت باد سالروز شهادت مولای پرهیزکاران , امیر مومنین علی (ع ) .

 علی جان بهشت بر تو مبارک باد !  هنوز یادم نرفته است که سالها پیش در تفاوت بین تو و علی های الکی  نوشته ام و گفته ام : 

میان ماه من تا ماه گردون .. تفاوت از زمین تا  آسمان است ...   ایرانی شیعه دوازده امامی