فراموشی 39

-پارمیدا!کجا داری میری؟وایسا ببینم. -چیه؟میخوای بدونی چمه؟آره؟الان من مثه یه مرده ام شیما میفهمی؟مرده. -آخه این چه کاریه داری با خودت میکنی؟ -نمیدونم,نمیدونم,نمیدونم -میخوای باهات بیام امشبم پیشت بمونم؟ -اوهوم بی صدا اشک از چشام میریخت.راننده تاکسی از توی آینه منو دید بیچاره ترسید و گفت خانوم حالتون خوبه. شیما-پارمیدا خوبی؟میخوای بریم دکتر؟ -نه مرسی؛خوبم,خوب ایشون سارا،دختر عموم...مدام حرفاش توی ذهنم میچرخید بغض شدیدی داشتم اما اونجا جای شکستنش نبود. تا رسیدیم خونه سریع خودمو رسوندم به دستشویی و درو از پشت قفل کردم.دیگه بغضم شکست با صدای بلند گریه میکردم.آخه چرا؟چرا عاشقش شدم؟ها؟ انقدر اشک ریختم که دیگه نای گریه کردن نداشتم. آروم درو وا کردم و رفتم بیرون.مامان تا منو دید از جاش پرید و اومد بغلم کرد. -پارمیدا چته فدات شم؟چرا با خودت اینجوری میکنی!شیما بم همچیو گفت.چرا به من نگفته بودی؟نامحرم بودم! -نه مامان -پس چی؟ جوابشو ندادم و رفتم سمت اتاقم.مامان میخواست همراه من بیاد تو اتاق که شیما نذاشتو گفت خودش بام حرف میزنه. خودمو انداختم رو تخت حتی حال عوض کردن لباسمو نداشتم. -درو ببند -باشه پارمیدا درو بست و اومد لبه ی تخت نشست. -بهتری!؟ -آره عزیزم؛ببخش اگه سرت داد زدم -این چه حرفیه پارمیدا,درکت میکنم. دستشو گذاشت رو پیشونیه عرق کردم و موهای سرمو داد عقب. -شیما -بغلم میکنی؟ -قربونت برم چرا که نه کنارم دراز کشید و سرمو چسبود به سینش و دستشو انداخت دور کمرم و آروم کمرمو دست میکشید. -شیما خیلی دوست دارم. -من بیشتر دیگه چشمام داشت رفته رفته سنگین میشد. چشامو که باز کردم اتاق تاریک بود شیما هم نبود.چه سکوت خوبی بود. دستمو گذاشتم رو پیشونیم و رفتم تو فکر. -تنبل خانوم پاشو دیگه چقد میخوابی -ساعت چنده؟ -هشت -اوه چقد خوابیدم برق اتاقو روشن کرد -پارمیدا مادرت یه دست از لباساتو بم داد بپوشم ببخشید که بدون اجازه... -گمشو این حرفا چیه چه ناز شدی. یه تی شرت قرمز با یه شلوار سفید چسبون. -تو که از صدتا پسر هیز تری فدات شم -به من چه خودتو تو آیینه ببین میفهمی. خیلی سبک تر شده بودم بیشترشم بخاطر بودن شیماست. شیما دستمو گرفت تا از جام پاشم،دست و صورتمو یه آبی زدم و رفتم پایین دیدم بابا هم اومد و با مامان و شیما دارن حرف میزنن. -سلام بابایی -سلام رو ماهت دخترم؛ساعته خواب! -حالا یه بار زیاد خوابیدما مامان-اذیت نکنین بچمو.خوب کاری کردی که خوابیدی مامان. کنار شیما نشستم. بابا-پارمیدا تاحالا نگفته بودی همچین دوست خانومی داری شیما-شما لطف دارین آقای کیان -خب دیگه این دوستم نیست؛جونمه بیچاره شیما اینقدر ازش تعریف کردیم سرخ شده بود از خجالت. مامان دیگه شامو آماده کرده بود همه رفتیم دور میز.بابا از خاطراته دوران سربازیش گفت و ما رو کلی خندوند. با شوخی و خنده شام رو هم خوردیم.بعد شام هم یکم دیگه از خاطرات گفتیم و شیما بیشتر شنونده بود. تقریبا ساعت 12 بود فردا باید دانشگاهم میرفتیم,یه لحظه دوباره رفتم تو فکر که شیما فهمید و دستمو گرفت و گفت دیگه بریم بخوابیم. من و شیما روی تخت دراز کشیدیم.تختم بزرگتر از تخت یه نفره بود برا همین راحت بودیم. دستمو انداختم دور کمر شیما -تو انگار بم نظر داریا خدا بم امشب رحم کنه -آره اصن من عاشقتم -قربونت برم یکم ساکت بودیم که اون سکوتو شکست. -پارمیدا میخوای من باش حرف بزنم؟ -چی میخوای بگی؟بگی آقا دوست من عاشقتون شده اونم میگه چه خوب بگو بیاد منم عاشقش بشم. -چرت و پرت نگو جدی پرسیدم. -منم جدی جواب دادم. -اما باید از بلاتکلیفی در بیای.یا رومیه روم یا زنگیه زنگ. -من هیچی نمیدونم شیما هرجور خودت صلاح میدونی. -باشه؛پس بگیر بخواب به هیچی هم فکر نکن. -باشه عزیزم یه بوس از پیشونیم کرد و اونم منو بغل کرد و باهم خیلی قشنگ به خواب رفتیم...

نویسنده : (ali2agh (az4ever.... نقل از : سایت لوتی

ابزار وبمستر